Karen Hendrickx is een multidisciplinaire kunstenares uit België. Naast haar individuele werk zoekt ze actief  de samenwerking op met andere kunstenaars, gedreven door een fascinatie voor wat er ontstaat wanneer disciplines elkaar kruisen en versterken. Sinds 2020 werkt ze samen met de Belgische danseres en choreografe Justine Copette aan verschillende projecten die de grenzen tussen dans en beeldende kunst verkennen. Of ze nu in haar atelier werkt of live op het podium optreedt, Hendrickx creëert altijd in de energie van het moment. Haar creatieve proces is intuïtief en fysiek, voortkomend uit een diepe, innerlijke behoefte om uit te drukken wat woorden niet kunnen vatten. Het resultaat is een persoonlijk, emotioneel verhaal zonder woorden, waarin persoonlijke catharsis centraal staat. Als het werk eenmaal voltooid is, laat ze het los, vrij om zijn eigen leven te leiden.

Technisch gezien werkt Hendrickx vaak met een donker, aards kleurenpalet – bruin, groen, blauw en rood – waarin af en toe lichtflitsen doorbreken, als een ademtocht die hoop en pijn in evenwicht brengt. Haar werkwijze is gebarend, spontaan en fysiek. Ze schildert vaak met het doek op de grond en gebruikt haar hele lichaam in het creatieve proces, waardoor het een soort choreografie op het doek wordt. Op deze manier kan ze letterlijk de energie uit haar hele lichaam halen en die als een bal naar het doek overbrengen. Tegelijkertijd kan ze zich rond het werk bewegen en het in constante balans houden. Deze fysieke manier van werken is sterk beïnvloed door haar samenwerking met Justine Copette. Net als bij de Abstracte Expressionisten wordt het doek zo een arena voor actie. Haar materiaalkeuze is zeer divers, variërend van olieverf, acryl, houtskool, krijt, Chinese inkt en bister, die ze aanbrengt op verschillende ondergronden zoals papier, canvas en zelfs plexiglas.

Naast haar visuele werk werkt Hendrickx samen met Justine Copette aan performances zoals Sketches of Emotion (2020). In deze voorstelling spelen danseres en schilderes op elkaar in, waarbij Hendrickx' abstracte schilderijen spontaan ter plekke ontstaan. Het project groeide later uit tot het workshopproject ‘Sketches of Emotion’, waarin intuïtief creëren centraal staat. Momenteel verdiept ze zich verder in deze interdisciplinaire aanpak in Liminal Harmony, een samenwerking met Copette en musici Peter Geysels en Peter De Koning, waarin dans, beeld en muziek samensmelten tot één performatieve ervaring.

Hendrickx haalt inspiratie uit de fysieke en performatieve benadering van de Japanse Gutai-groep, choreografe Trisha Browns verkenning van vloeiende bewegingen en de intensiteit en gebarenkracht van abstracte expressionisten zoals Jackson Pollock en Joan Mitchell. Deze invloeden komen tot uiting in haar intuïtieve, fysieke proces, waarin schilderen een choreografie van het moment wordt.